Historia Domu

Wieś Jarogniewice w źródłach wymieniana jest od 1170 roku. Pałac (BETANIA) został wzniesiony około 1770 roku dla Antoniego Łosia Golińskiego, a odnowiony i gruntownie przebudowany w latach około 1893 do 1904 roku dla Adama Żółtowskiego. Położony jest on w środkowo-zachodniej części parku. Jedna z oficyn znajduje się po jego północnej stronie, dwie zaś po południowej. Oficynę południowo-zachodnią wzniesiono w końcu XVIII w., a południowo-wschodnią około 1870 r. Oficyna północna została wzniesiona w drugiej połowie XIX w. – obecnie znajduje się tam kaplica p.w. Matki Boskiej Częstochowskiej. W 1904 roku powstała stajnia koni wyjazdowych – przebudowana na pawilon mieszkalno-rehabilitacyjny (NEFESZ) w roku 1997, a w południowej części parku na początku XX w. wzniesiono Domek Ogrodnika obecnie znajduje się tam kuchnia główna. W 1996 roku wybudowano nowy pawilon mieszkalny (SILOAM).

W pierwszej dekadzie maja 1945 roku w Jarogniewicach organizować zaczęto szkołę dla ociemniałych inwalidów wojennych i wojskowych. Pierwsi mieszkańcy zaczęli napływać tutaj w pierwszej połowie czerwca 1945 roku, prosto z frontu i szpitali frontowych. Przybyli tu, aby po utracie wzroku w wyniku działań wojennych nauczyć się nowego zawodu, określonych czynności manualnych, a w konsekwencji przygotować się do nowych warunków życia. Wykonywali szczotki, wiklinowe kosze, gięli kapsle do butelek. Uczyli się wykonywać różne elementy oraz drobny sprzęt gospodarstwa domowego. Państwowy Zakład dla Niewidomych (taką nazwę nosił ówcześnie) w 1949 roku zmienił swój charakter i nazwę na Państwowy Zakład Specjalny dla Niewidomych i Ociemniałych, później na Państwowy Dom Pomocy Społecznej, a od 1995 roku nazwa instytucji brzmiała Dom Pomocy Społecznej dla Osób Niewidomych, Ociemniałych i Niedowidzących. W 1999 roku zmieniono nazwę na Dom Pomocy Społecznej dla osób niepełnosprawnych fizycznie.